De eeuwige metro‏

Het is zondagmorgen en Anne krijgt de kriebels, hij wil weer gaan hardlopen. Vrijdagochtend is hem dat goed bevallen en gaat er vandaag weer voor. Na een overheerlijke bagel met gebakken ei, trekt hij zijn hardloopkleding aan en vertrekt! (Hij heeft wel even de bagel laten zakken ;) )

Na een uur is hij terug, gebroken, want het doel van 10 kilometer werd 13 kilometer, foutje van Strava :-) Hij heeft genoten!!! Langs het water gelopen richting Manhattan bridge en terug! Voor herhaling vatbaar, maar de volgende keer zal waarschijnlijk in Central Park zijn.

We gaan vandaag naar de gratis Staten Island Ferry, die vaart langs het Vrijheidsbeeld. Dat beeld willen we graag zien, maar ook weer niet zooooo graag om er veel voor te betalen! Dus we pakken de metro naar Brooklynbridge en moeten daar overstappen. Wij, soms toch wel über toerist, genieten van een foto maken van een lege metro, stappen uit, zagen nog wat mensen de metro op het andere perron instappen en die vertrekt. Waarop Anne zegt: hey, hadden wij die niet moeten hebben? Uh ja... Uhm... Hij stond zo netjes klaar om over te stappen.... Dus we wachten op de volgende. Goede gesprekken en op je gemak foto's maken... Dan is dit het resultaat hahaha.

We komen uiteindelijk bij Battery park en worden overspoeld met veel te opdringerige gasten die tickets verkopen voor een bezoek aan het Vrijheidsbeeld of voor een bootje dat er dichtbij komt. Het irriteert ons, nee is nee, wat snap je niet? We worstelen ons langs die lui (ok, worstelen is lichtelijk overdreven....) en gaan richting het water. Ik doe m'n sjaal beter om en m'n capuchon op, want het is er toch koud..... Oei.... Veel wind maakt het echt vreselijk koud, het is 6 graden, maar het voelt echt veeeeeel kouder. We genieten van uitzichten vanaf Battery park en lopen naar de terminal waar de Ferry vertrekt. Ook daar weer van die gasten, het is natuurlijk ook super toeristisch.

We nemen de boot en genieten van het uitzicht. Hoe het zuiden van Manhattan steeds kleiner wordt, hoe prachtig het weer eventjes is. Wij hebben namelijk precies op dat moment geluk en pakken een spaarzaam zonnig momentje mee. Hopelijk is het resultaat op de foto's goed te zien. Het is zo mooi om dat deel van Manhattan zo te zien, dat je bijna zou vergeten dat we langs het Vrijheidsbeeld varen. Ook daar maken we een paar kiekjes van.

Als we aan de overkant zijn lopen we snel naar de andere Ferry die weer terug gaat, want een half uur wachten op Staten Island is echt zonde van je tijd. Die Ferry heeft niet zo'n mooie plek om buiten te staan dus fijn dat we op de heen weg de foto's hebben gemaakt. Nu warmen we binnen lekker op. Als we weer aan de overkant zijn, lopen we door financial district en stonestreet area. Super leuk om te zien! We werpen nog een blik op de gebouwen van/bij Wallstreet, mij viel het wederom een beetje tegen. Maar wel cool om te bedenken wat daar doordeweeks allemaal gebeurt.

We lopen naar beneden naar de metro tot er ineens wordt gezegd dat er geen metro vertrekt vanaf dit punt... Uhm ok ok, maar dan hadden ze dat bovenaan wel even kunnen zeggen want daar stonden ook al mannetjes... Toeristje pesten, hahah. We moeten erom lachen, want de metro is ons niet meer zo goed gezind... Dus, we zoeken de andere metro en dat gaat prima, totdat we ons doel voorbij rijden, hahaha. Natuurlijk...... We wilden naar een theezaakje in Chinatown, maar de metro dendert het station voorbij, zitten we blijkbaar weer in de express hahaha. Dus eruit bij Union Square en dat is geen straf, want dan veranderen we ons plan en gaan naar Max Brenner chocolate bar. Wat je hier zit is zo leuk! Alles met en van chocolade. We zijn in de hemel beland! We willen graag een tafeltje, maar dat is drie kwartier tot een uur wachten... Dat duurt ons te lang, dus we gaan voor the take away! Duurde ook zeker meer dan een half uur, hahah.

Het wordt een crêpe banaan, pindakaas en chocolade en een pizzapunt met witte en bruine chocolade en banaan en pindakaas. Wooooowwwww het water loopt me nu alweer in m'n mond. Dat was me toch lekker!!!!!!!

Nadat we dit op een bankje buiten hebben opgegeten gaan we alsnog richting Chinatown, komen bij de theewinkel en schrikken ons kapot.... Ik wil graag van die theebolletjes... Die heeft Michiel eens meegenomen uit China en Madelon voor mij uit Hongkong, en die wil ik weer! Maar ze zijn zoooo duur, dat sla ik even over, we lopen verder door Chinatown, waar we ons voor het eerst deze dagen niet zo op ons gemak voelen.... We zien nog een theewinkel en ik ga het nog een keer proberen. En jawel, daar is het iets betaalbaarder maar nog steeds duur, maar we doen het! Ik heb een zakje met bolletjes :-)

Hierna gaan we richting Madison Square, daar zit Eataly en daar wil ik graag nog eens heen om aan Anne te laten zien. Een grote zaak, een soort van winkel, met allemaal lekkernij uit Italië. Verse kazen, gedroogde worst, pizza, pasta, borrelen, maar ook kookgerei, en houdbare spullen zoals pasta's en pesto's enzo. We besluiten om een borrel te doen, het is al einde van de middag, begin van de avond, dus daar hebben we zin in. Het is een dure tent, dat Eataly, dus ik neem een glaasje Prosecco (das de goedkoopste wijn, voor 12 dollar) en Anne een Peroni en nog 1. Super genieten daar aan de bar en tot het moment van betalen was de barkeepster erg vriendelijk...

We gingen afrekenen en op de bon stond onderaan met groen omcirkeld (dat hadden ze beter niet kunnen doen) hoeveel fooi we konden/mogen/moeten geven..... Dat van die fooi is gebruikelijk in Amerika, maar dat groene eromheen vonden wij wel zo irritant... Dus dan kun je het krijgen hahaha. We betalen 26 dollar aan papiergeld en een hele berg aan kleingeld. Kijk: hier heb je je fooi. Wij lagen zelf in een deuk en helemaal toen zij het mapje met t geld pakte en er wat munten uitvielen. Die blik van haar... Op dat kleine geld... En haar reactie: right... Thanks... En dat op zo'n geïrriteerde trage manier. Dat was hilarisch en onbetaalbaar. Lachend liepen we weg en hebben nog nagenoten van haar.

Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar iets om te eten, het was inmiddels 20u ofzo denk ik. We zijn bij een echte Amerikaanse zaak beland, zo een waar je eigenlijk niet heen wilt met veel te veel grote frisdranken, veel te veel vette shizzle en onvriendelijk personeel. Maar ja, we zijn er toch beland. We hebben er uiteindelijk best ok gegeten en ook meteen afgesproken dat we dat de volgorde dagen anders gaan aanpakken: van te voren even vast wat uitzoekwerk doen voor een avondmaal :)

Alweer een heerlijke dag! Alweer genoten en alweer de verkeerde metro's, de rode draad tijdens onze reis :-)

Liefs.
Roos